Zajęcia dodatkowe w przedszkolu
ZAJĘCIA DODATKOWE W PRZEDSZKOLU
Rodzaj zajęć
Prowadzący
Terapia Ręki
Ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak również dostarczania wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. Ale przede wszystkim służy do osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego. Terapia ręki jest całościową metodą pracy, tzn. że swoimi oddziaływaniami obejmuje cały układ ruchowy człowieka.
Teresa Łuszczak, Anna Sołtys, Kamila Cupryś
Arteterapia
Jest formą terapii, która poprzez zabawę i wykorzystanie naturalnej aktywności twórczej dziecka stymuluje jego wszechstronny i harmonijny rozwój. Rozwija wyobraźnię i twórcze myślenie, poczucie sprawczości i kreatywności. Pozwala na naturalne rozładowanie napięć i lęków. Arteterapia to wykorzystywanie różnego rodzaju form sztuki (muzyka, plastyka, taniec, teatr) w procesie terapeutycznym oraz rehabilitacyjnym dzieci i dorosłych.
Sabina Gratkowska
Logorytmika
Jest rodzajem zajęć łączących rytmikę oraz terapię logopedyczną. Wyjątkowe korzyści przynosi ona w pracy z dziećmi, ponieważ bazuje na naturalnej i prostej dla najmłodszych zabawie z rytmem. Połączenie słów, muzyki oraz ruchu wspomaga rozwój, oraz dążenie do harmonii mózgu i ciała. Muzyka i rytm są dla dzieci naturalne i proste w odbiorze, a przyjemna i niewymuszona forma ćwiczeń jest rozrywką dla maluchów w każdym wieku. Zajęcia logorytmiczne angażują dzieci na wielu płaszczyznach – ruchowej, muzycznej, intelektualnej, a także społecznej.
Kamila Cupryś, Marta Solak
Integracja sensoryczna
Integracja sensoryczna to proces, w którym mózg dziecka uczy się prawidłowo przetwarzać bodźce sensoryczne. Maluch kształtuje zdolność do zauważania i reagowania na sygnały ze świata zewnętrznego we właściwy sposób. Odpowiadania na nie, gdy to potrzebne i ignorowania, kiedy zaczynają przeszkadzać w życiu codziennym. Terapia sensoryczna jest, w przeciwieństwie do większości innych terapii, metodą interesującą i atrakcyjną dla młodego pacjenta. Ma formę zabaw edukacyjno-ruchowych. Można powiedzieć, że jest to “nauka przez zabawę”. Głównym założeniem terapii jest dostarczenie dziecku tych bodźców, na które jego system nerwowy ma największe zapotrzebowanie.
Małgorzata Warchoł